การจำแนกประเภทของแม่เหล็ก

วัสดุเฟอร์โรแมกเนติก เช่น เหล็ก โคบอลต์ นิกเกิล หรือเฟอร์ไรต์ มีความแตกต่างตรงที่การหมุนของอิเล็กตรอนภายในสามารถจัดเรียงได้เองในช่วงเล็กๆ เพื่อสร้างบริเวณสนามแม่เหล็กที่เกิดขึ้นเอง ซึ่งเรียกว่าโดเมน การดึงดูดของวัสดุเฟอร์โรแมกเนติก, โดเมนแม่เหล็กภายในอย่างเรียบร้อย, ทิศทางของแนวเดียวกันขึ้นเพื่อให้ความแรงของแม่เหล็กประกอบเป็นแม่เหล็ก
วัสดุแม่เหล็กถาวรทุกชนิด เช่นอลูมิเนียมนิกเกิลและโคบอลต์ ซาแมเรียมโคบอลต์ ndfeb สิ่งเหล่านี้ก็ธรรมดาเช่นกัน แม่เหล็กมีความแข็งแรงมาก สารเหล่านี้สามารถดึงดูดสนามแม่เหล็กของสนามแม่เหล็กคงที่ และหลังจากการดึงดูดแม่เหล็กเองจะมีแม่เหล็ก และอย่าหายไป องค์ประกอบของแม่เหล็กประดิษฐ์ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพการทำให้เป็นแม่เหล็กของโลหะชนิดต่างๆ และถูกกำหนดตามความต้องการ แม่เหล็กอยู่ใกล้กับ (สัมผัส) สารแม่เหล็กที่ถูกเหนี่ยวนำไปยังขั้วตรงข้ามใกล้กับปลายด้านหนึ่งและไปยังขั้วที่มีชื่อเดียวกันที่ปลายอีกด้านหนึ่ง

A. แม่เหล็กชั่วคราว (อ่อน)
ความสำคัญ: แม่เหล็กเกิดขึ้นชั่วคราวและหายไปเมื่อถอดแม่เหล็กออก ตัวอย่าง: ตะปู เหล็กดัด
B. แม่เหล็กถาวร (แข็ง)
ความสำคัญ: หลังจากการดึงดูดแม่เหล็กแล้วแม่เหล็กสามารถคงอยู่ได้เป็นเวลานาน ตัวอย่าง: ตะปูเหล็ก

มีแม่เหล็กหลายประเภทเกินไป ฉันจะพูดที่นี่:
วัสดุแม่เหล็กมีสองประเภทหลัก:
อย่างแรกคือวัสดุแม่เหล็กถาวร (หรือที่เรียกว่าแม่เหล็กแข็ง) : ตัววัสดุเองมีคุณสมบัติในการเก็บรักษาแม่เหล็ก
ประการที่สองคือแม่เหล็กอ่อน (เรียกอีกอย่างว่าแม่เหล็กไฟฟ้า) : ต้องการความสามารถทางไฟฟ้าจากภายนอกเพื่อสร้างแรงแม่เหล็ก เราแบน มันเป็นแม่เหล็กที่บอกว่ามันชี้ไปที่วัสดุแม่เหล็กถาวรโดยทั่วไป
นอกจากนี้ยังมีวัสดุแม่เหล็กถาวรสองประเภท:
ประเภทแรกคือ: วัสดุแม่เหล็กถาวรโลหะผสม รวมถึงวัสดุแม่เหล็กถาวรของธาตุหายาก (ndfeb Nd2Fe14B), SmCo (โคบอลต์ซาแมเรียม), NdNiCO (โคบอลต์นิกเกิลนีโอไดเมียม)
ประเภทที่สองคือวัสดุแม่เหล็กถาวรเฟอร์ไรต์ ซึ่งแบ่งออกเป็น Sintered Ferrite, Ferrite Magnet ที่ถูกพันธะ และ Ferrite แบบฉีดตามกระบวนการผลิตที่แตกต่างกัน กระบวนการทั้งสามนี้แบ่งออกเป็นแม่เหล็กไอโซโทรปิกและเฮเทอโรโทรปิกตามการวางแนวที่แตกต่างกันของผลึกแม่เหล็ก